اخذ رتبه و رتبه بندی شرکت الی ثبت اخذ رتبه و گرید | اخذ رتبه پیمانکاری | اخذ رتبه مشاور
فهرست عناوین
ثبت شرکت مختلط غیرسهامی
ثبت شرکت مختلط غیرسهامی از دو گروه سهامدار تشکیل می‌شود که مسئولیت حقوقی یکسانی را دارا نمی‌باشند. شرکت مختلط غیر سهامی را می‌توان اینگونه تعریف کرد که از تعدادی شریک ضامن و تعدادی شریک با مسئولیت محدود ایجاد می‌شود و در واقع تلفیقی از شرکت‌های تضامنی و شرکت‌های با مسئولیت محدود می‌باشد. فرق اساسی شرکت مختلط غیر سهامی و سهامی در همین نکته است که شرکت مختلط سهامی ترکیبی از شرکت سهامی و شرکت تضامنی می‌باشد اما شرکت مختلط غیر سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود است.
علاوه بر ان ثبت شرکت مختلط غیر سهامی به منظور اهداف تجاری تحت پوشش عنوان مخصوص میان شرکای ضامن و شرکای با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام ایجاد می‌شود. گفتنی است که شرکت‌های مختلط غیر سهامی مانند دیگر شرکت‌های خارجی، اشخاص حقوقی را شامل می‌شود. اشخاص حقوقی با توجه به قوانین موجود، می‌توانند از تمامی حقوق و تکالیف مرتبط با امورات شرکت برخوردار باشند. در ادامه به شرح مختصری در ارتباط با ویژگی‌های شرکت‌های مختلط غیر سهامی، ثبت شرکت مختلط غیر سهامی، مدارک ضروری جهت ثبت شرکت و سایر موارد مربوطه می‌پردازیم؛
چگونگی مسئولیت و اختیارات در شرکت مختلط غیر سهامی
در ثبت شرکت مختلط غیر سهامی، تقسیم مسئولیت‌ها و اختیارات میان شرکا یکسان نیست. در واقع اداره کردن تمامی امورات شرکت بر عهده شرکای ضامن می‌باشد و شرکای با مسئولیت محدود، هیچ گونه اختیاری در ارتباط با اداره امور شرکت نداشته و هیچ حق و وظیفه‌ای را در خصوص روند عملکرد و فعالیت‌های شرکت را شامل نمی‌شوند. شرکای با مسئولیت محدود تنها وظیفه نظارت بر چگونگی عملکردهای شرکت را دارند و علاوه بر آن ارزیابی‌های خود را به صورت گزارش نویسی از شرایط و وضعیت مالی شرکت ترتیب داده و ارائه دهند.
قابل ذکر است که قبل از آنکه شرکت به ثبت برسد، در تعهدات مرتبط با شرکت، وظایف شرکای با مسئولیت محدود در برابر اشخاص ثالث مانند شرکای ضامن اعمال می‌شود، مگر آنکه شرکای با مسئولیت محدود بتوانند اثبات کنند که اشخاص ثالث از میزان محدودیت مسئولیت آنان مطلع است. گفتنی است که مبتنی بر اصل ماده ۱۴۸ قانون تجارت، زمانی شریک ضامن برای پرداخت قروض شرکت مورد تعقیب قرار می‌گیرد که شرکت منحل و از ادامه فعالیت باز ایستد.
چگونگی انتقال سهام در شرکت مختلط غیر سهامی
مبتنی بر اصل ماده ۱۴۸ قانون تجارت، شرکا با مسئولیت محدود قادر نخواهند بود بدون اخذ رضایت سایر شرکا انتقال تمامی سهام و یا بخشی از آن را اعمال کنند. از سوی دیگر در صورت ضرر و زیان‌های شرکت، سهم شرکای با مسئولیت محدود کاهش یافته و مادامی که ضررهای وارد شده به شرکت جبران نشود، سود و یا منفعتی شامل حال شرکای با مسئولیت محدود نمی‌شود
ثبت شرکت مختلط غیر سهامی
این نوع شرکت از جمله شرکت‌های شخص به شمار می‌رود و با تنظیم استاند و مدارکی نظیر اساسنامه و شرکت نامه که به تایید و امضای شرکا می رسد، تشکیل می‌شود. روابط شرکا نیز بر اساس شرکت نامه تعیین می‌شود. لازم به ذکر است که پس از ثبت شرکت، بایستی خلاصه ای از شرکت نامه در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار و یا روزنامه رسمی منتشر و قید شود.
نکات قابل توجه برای ثبت شرکت مختلط غیر سهامی؛
- نام شرکت تحت عنوان شرکت مختلط همراه با حداقل نام یکی از شرکا بایستی ذکر شود
- تنظیم شرکت نامه میان شرکا برای ثبت شرکت الزامی است
- روابط میان شرکا، مسئولیت‌ها و اختیارات بایستی مبتنی بر اساسنامه و شرکت نامه اعمال شود
- میزان مسئولیت شرکای ضامن عینا مانند شرکت های تضامنی است
- شرکای با مسئولیت محدود در اداره امورات شرکت فاقد اختیار هستند
- شرکای با مسئولیت محدود وظیفه نظارت بر عملکردها و فعالیت‌های شرکت را دارا می‌باشند
- شرکای با مسئولیت محدود بدون اخذ موافقت و تایید سایر شرکا، حق انتقال سهام به صورت جزئي و یا کامل را به شخص ثالث ندارند و اگر یکی از شرکای با مسئولیت محدود بدون در نظر گرفتن رضایت سایر شرکا اقدام به انتقال سهام به شخص ثالث نماید، شخص ثالث حق دخالت و بازرسی در روند عملکرد شرکت نخواهد داشت.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط غیر سهامی
- ارائه یک نسخه از شرکت نامه
- ارائه یک نسخه از اساسنامه
- ارائه فهرست اسامی شرکا، هیئت مدیره و بارسان
تفاوت میان شرکت مختلط غیر سهامی با شرکت تضامنی چیست؟
از جمله تفاوت‌های مهم میان دو شرکت فوق، شرایط پرداخت بدهی‌های شرکت است. در ثبت شرکت های مختلط غیر سهامی در دو صورت طلبکاران می‌توانند برای دریافت طلب خود به شرکای ضامن مراجعه کنند، یکی در صورت منحل شدن شرکت و دیگری کافی نبودن دارایی‌های شرکت. اما برای شرکت‌های تضامنی شرایط به گونه دیگری بوده و نه تنها طلبکاران می‌توانند در صورت منحل شدن شرکت، درخواست خود را طلب نمایند، بلکه میزان دارایی شرکت برای پرداخت بدهی‌ها حائز اهمیت نمی‌باشد و در نتیجه با توجه به این نکته حتی اگر میزان دارایی‌های شرکت در حد نصاب و کافی باشد نیز طلبکاران می‌توانند برای دریافت طلب خود اقدام نمایند
